Na de verbluffende opgetekende avonturen in de Garuda Purâna en de Agni Purâna bleef het eeuwenlang stil rond de verschillende hindoegoden. Vishnu en Shiva waren elkaar om en nabij de elfde eeuw na Christus zelfs helemaal uit het oog verloren.
Om nou van ruzie te spreken gaat wat ver, maar het stak Vishnu wel dat Shiva in betrekkelijk korte tijd tot twee keer toe zijn verjaardag was vergeten.
En u weet hoe het gaat: uit het (eerste, tweede of derde) oog, uit het hart.
Dat gold zeker voor de tientallen fans over de hele wereld van de godenverhalen.
Enkele decennia na hun laatste optreden haalde Shiva zijn vrachtwagenrijbewijs en werd Vishnu een onbeduidende accountant. Zo leefden zij vele zonsop- en ondergangen in anonimiteit en langs elkaar heen. Maar toeval is geduldig!
Net op het moment dat Vishnu bij de kassa zijn zevende zegel mocht ontvangen was de spaaractie van de bewuste supermarkt voorbij. Maar ook precies op dat moment liep Shiva – bij het uitlaten van zijn lievelingshond – voorbij. Ze zagen elkaar en het klikte gewoon meteen opnieuw alsof het nooit anders was geweest!
Dat ze samen weer iets moesten gaan doen was de twee rakkers zo klaar als een klontje van de geilste boter, maar hoe dat dan precies vorm zou moeten krijgen, daar hadden Vishnu en Shiva hun eigen ideetjes over.
Vishna was van kinds af aan al erg gefascineerd geweest door situation comedy. Hem leek het bijvoorbeeld bijzonder leuk een verhaal zich af te laten spelen in een slagerij, uitpuilend van de rundvleesgrappen. Maar Shiva vond dat allemaal wat er te dik erbovenop liggend en flauw. Vroeger kon hij daar misschien om lachen en grinniken, maar hij was die kolder ontgroeid. Hij hield nu meer van doordenkers.
Uiteindelijk besloten ze een Joodse tekstschrijver in de arm te nemen, waarbij het niet echt duidelijk was welke van de zes armen, maar dat vond die Joodse tekstschrijver eigenlijk wel weer amusant.
Een ander punt waar de twee mee zaten en waar minder snel overheen te stappen was, was de grime en kostumering. Shiva vatte het mooi samen toen hij hierover zei: “Ik ga godverdomme op mijn leeftijd toch niet meer zo’n mieterig blauw pakske aandoen met kraaltjes en slangetjes en frutsels!”
Met deze uitspraak en andere in deze lijn werden geen punten gescoord. Het betrokken productieteam liet nog een legertje mediators opdraven, maar het mocht allemaal niet baten.
Door de koppige houding van vooral Shiva kon de show, die de titel “Vishnu en Shiva: op zoek naar de placobovraag” zou krijgen, geen doorgang vinden.
Shiva liet zich omscholen tot accountant en Vishnu besloot zijn groot rijbewijs te gaan halen.
Teleurstellingen zijn vaak niet eens een vinger lang.