Zie de maan kijkte geschrokken op zijn rapport. Een onvoldoende voor Nederlands! Daar krijgde hij vast en zeker straf voor thuis.
Misschien komde het ook wel omdat hij niet echt goed ligde in de klas. Met een naam als Zie iste hij nogal het pispaaltje en als maan hebde hij natuurlijk ook zijn stonden.
Zie loopte altijd en overal alleen en zijn klasgenoten scheldden hem voortdurend uit dat hij door de bomen schijnde, blinkte en glimde. Dat blinken en glimmen daar kande hij zo goed als niks aan doen. Hij iste namelijk allergisch voor bomen. Van bomen krijgde hij zelfs pukkeltjes en tijdens een aanval zendde hij per dag wel twaalf vaginamonologen naar zowel de Quote als de Kempener Koerier. Nooit wordde er een geplaatst, maar daar doede Zie het ook niet voor. Daar geefde hij naar eigen zeggen ook nogal belabberd weinig om. Hij schrijfde niet voor zijn plezier. Hij leesde trouwens ook niet graag, maar dat weette u waarschijnlijk al.
Nee, Zie zijn liefde gade uit naar slapen. Soms slaapte hij zelfs dertig keer per dag. En hij trekte er zich niks van aan wat anderen ervan zegden. Hij vindde het gewoon zalig, fijn, lekker én de overlap van die drie!
Door al dat geslaap valde Zie enorm af. Hij eette namelijk verrekte weinig door al die dutjes. Zijn energiegebrek geefde hem het cadeau dat hij lijdde aan hallucinaties en waanideeën. Hij verzinde van alles en nog wat bij elkaar. Al doede je hem een blinddoek om hij ziede nog steeds dingen als een stoomboot die aankomde met op het dek een of andere knecht die stade te lachen.
En dat vindden de mensen eng. Nee, de ikjes en jijtjes loopten graag een blokje om als Zie ineens opduikte.
Maar Zie draagde zijn lot met trots. Het slade tenminste nergens op en dat kande niet iedereen zeggen, al zingden sommigen het stiekem wel.