Volgens insiders was de Maarten Spanjer Fanclubdag van vorige week de kutste in ruim vijfendertig jaar; zelfs kutter nog dan die in 1988, toen Renée Soutendijk het een leuk idee leek om mee te gaan.
In de trein naar Enschede – of ‘Pluskut’, zoals Maarten zou zeggen – kregen de mogelijke voorzitters van de fanclub Rik Nijkamp en Artuur van Rooij al ruzie ter hoogte van Apeldoorn. De zwager van Artuur deed namelijk altijd de APK-keuringen van de auto van Rik, maar omdat de zwager van Artuur de laatste tijd kampte met nogal wat migraine-aanvallen moest de gehele fanclub dit jaar met de trein naar Enschede. Tijdens deze twist bloeide ook de voor fanclubleden inmiddels bekende discussie op wie nou eigenlijk de echte voorzitter van de Maarten Spanjer Fanclub was, Rik of Artuur. Het enige wat deze discussie ooit opgeleverd had was dat zowel Rik als Artuur van mening veranderden en dat Rik voortaan vond dat Artuur inderdaad de rechtmatige voorzitter was en dat Artuur dacht dat Rik inderdaad de rechtmatige voorzitter was.
Al met al schoot niemand daar feitelijk iets mee op. Maar aller met aller waren de meeste fanclubleden blij dat het spoor onder de trein tenminste nog leefde.
Voor wie niet uit Amsterdam komt is het wellicht aardig even te vermelden dat Maarten Spanjer een gozer is die door de joden in het oude Amsterdam een menschendokter wordt genoemd.
Dus niet zo’n academisch geschoolde, echte dokter, die na zijn studie twee hele maanden – acht volle weken dus – van zijn of haar leven opoffert om met gevaar voor dat eigen leven de mensen in zeg Tanzania van A tot Z haarfijn bij te brengen hoe het zit met het wel en wee van de geneeskunst, bijvoorbeeld. Nee, Maarten is van vlees, bloed & dolletjes, maar bovenal altijd bereid om iets voor een ander te doen. Gewoon een galante vent die moeders van eenentwintig op straat vraagt: “Jongedame, kan ik je helpen? Zal ik je kind even voor je naar de auto dragen?” Dat is Maarten!
Toen het tijd werd voor koffie verstomde de woordenwisseling in de treincoupé. Al een hele week had de vriendin van Rik Nijkamp last van een knallende hoofdpijn. Zo ook vanochtend vroeg toen ze de rugzak van Rik inpakte. Ze vergat daarbij helemaal om Rik een drinkbeker mee te geven. Artuur van Rooij had wel een drinkbeker; die zat als extra dop op zijn met lekkere, hete koffie gevulde thermoskan. En omdat er dus een beker koffie gedeeld moest worden besloten de mannen beiden zwijgend de ruzie te pauzeren.
“Lekkere koffie!” zei Rik tegen Artuur en op dat moment kwam de conducteur het compartiment binnen.
Zodra Artuur de geüniformeerde man zag begon hij driftig naar zijn vervoersbewijs te zoeken. Ondertussen riep hij de spoorwegmedewerker al toe dat hij bij de groep hoorde, dat hij toch echt een kaartje had en wat hij die dag allemaal gedaan had en ging doen.
“Meneer,” zei de kaartjescontroleur na een paar minuten. Al die tijd had hij Artuur gebaard stiller en rustiger te doen. “Ik heb veel eikels ontmoet in mijn leven. Van Afganistan tot Albanië en van Algerije tot Zwitserland. Maar u bent werkelijk de koning der flapdrollen. Als u me belooft dat u mijn migraine niet erger maakt dan u tot nu toe gedaan heeft, vergeet ik dat u geen geldig vervoersbewijs heeft en laat ik u verder met rust.”
“Station Enschede!” schalde door de speakers.
Er is een mooie anekdote over Maarten Spanjer dat hij een anekdote aan het vertellen is. Jan Mulder kan erover meepraten, want die zat ernaast en was eigenlijk niet zo blij omdat hij zelf bezig was met een anekdote. Drie getuigen, waaronder Frits Barend, zagen René van der Gijp op de hoek van de tafel knikken bij de woorden van Maarten en aantekeningen maken, wat natuurlijk nogal eigenaardig is, want René kan niet schrijven. En toen niemand dacht dat er nog een clou kwam deed Maarten snel Rinus Michels na.
Op het perron van Station Enschede probeerde Artuur van Rooij zijn moeder te bellen om even door te geven dat ze goed waren aangekomen. Ook de vijfde keer werd er niet opgenomen.
“Het is die clusterhoofdpijn van mijn moeder,” zei Artuur tegen zijn reisgenoten, maar niemand was aan het luisteren. “Altijd als ze op Ibiza is heeft ze daar last van.”
Als je dood gevonden wordt wil je dat je map met porno verdwenen is, maar Maarten Spanjer heeft dit een stuk handiger geregeld. Die laat zijn vriendin de map beheren. Dit soort weetjes is leuk voor een fanclubdag. Maar ja, volgend jaar beter.