“Het wekt iets van verbazing,” zei Mullah tegen Jan Jaap. “Kun je mijn kompas ook zo maken dat hij altijd naar het westen wijst?”
“It’s your party, zeg ik altijd”, zei Jan Jaap. “Zelfs op mijn eigen feestjes!”
“Jouw feestjes zijn altijd om half zeven afgelopen, heb ik gehoord,” zei Rick.
“Ja, en ze beginnen pas om kwart over zes,” zei Mullah.
“Nou, nou, meisjes,” zei Jan Jaap slick. “Niet te stekelig! In de music business heb je dat nou eenmaal.”
“Wat?” riep Pelle uit, richting Jan Jaap. “Ben je toch producer geworden?”
“Present!” glunderde Jan Jaap. “Radio!”
Mullah zette zijn transistorradiootje aan.
De zoete klanken van het lied ‘Your goat fucks better than mine’ van het combo ‘Ome Leo and his Goatbeffers’ klonk over de velden.
“Hee, hee, hee, van mij, hee!” meldde Jan Jaap trots.
“In mijn land zou zoiets niet kunnen,” zei Mullah.
“Nou, het is makkelijk te vertalen, hoor,” zei Jan Jaap tegen Mullah. “En je gaat mij toch niet vertellen dat er in jouw land geen geiten geneukt worden. Waar kom je eigenlijk vandaan? Mullah, Mullah. Klinkt Iers.”
“Antwerpen,” zei Mullah.
Jan Jaap schrok een beetje.
“Ok, Antwerpen,” zei hij. “De laatste keer dat er in Antwerpen een geit geneukt is is toch alweer een tijd terug. Als ik mijn geschiedenislessen goed heb onthouden was de laatste keer in 1632. Geurt de tinnegieter werd toen betrapt. Hij had al een tien jaar loon opgespaard om een geit te kunnen kopen om die daarna te neuken. Maar toen net voor het klaarkomen deed de geitenneukpolitie de deur open. Sindsdien hangt er een zwarte wolk wat betreft geitenneuken over Antwerpen.”
“Hebben jullie een speciale politietak die controleert op het neuken van geiten?” lachtte Mullah. “Bij ons heb je dat alleen bij bomen en sponzen.”
“Kunnen we onderhand eens iets gaan doen?” jammerde Pelle uiterst verveeld. “Ik wil een avontuur uit een jongensboek meemaken, niet mijn leven verkloten!”
(wordt vervolgd)