“Nu is alles beter,” zei Marjolijne. “Ik wil namelijk eerst goed voorbereden zijn als ik aan iets begin.”
Vandaag wilde ze namelijk de Bijbel in het Tagalog vertalen.
Nu moest ze ook om vier uur naar de fitness en ze had alleen maar een Frans-Russisch woordenboek.
En haar Frans was ver benedenmaats.
“Maar als ik nou eens een verkorte versie van de Bijbel maak,” dacht Marjolijne. “Dan kan ik voor de fitness ook nog een filmpje pakken!”
Zo gezegd, zo gedaan.
En ze schreef (hier even vertaald naar het Nederlands): “God was een knakker die dingen deed en daar achteraf ook nog eens om moest lachen, vaak. En Jezus kon op een gegeven moment niet meer klappen.”
Kijk, dat is gewoon zieltjes winnen, zeg ik dan. Want wie kan het daar nou niet mee eens zijn? Wie kan er zich daar niet mee vereenzelvigen?
Topvertaling!
Het is dat ik het zelf niet verzonnen heb, anders had ik er wel mijn naam ondergezet.
Bij de fitness, later die dag, brak Marjolijne vier vingers. Gelukkig niet haar eigen vingers. Dat was vervelend geweest.