Rokkie stapte op haar step en stepte naar de sportschool. Vandaag eens even lekker sparren met Mr. Tea, dacht ze. Mr. Tea heette natuurlijk zo omdat hij graag thee dronk. De hele dag door. En geen gewone thee, nee, altijd met een smaakje. Je kon het zo gek niet bedenken. Mangothee. Bananenthee. Zoethoutthee. Zoethoudthee.
Voor thee kon je hem wakker maken. Na thee ook.
Rokkie hield helemaal niet van thee. Ze gebruikte het wel eens om haar step mee te poetsen, maar daar hield het dan ook mee op.
Voor thee moet je een kut hebben, vond Rokkie. Vroeger had Rokkie wel een kut, maar sinds een tijdje was die blijkbaar van haar oom. Tenminste dat zei haar oom tegen haar. Dus dan zal het wel zo zijn. Oudere mensen ga je niet tegenspreken. Kwestie van respect.
Sinds een tijdje ging Rokkie ook vaak naar de sportschool. Ze maakte er een sport van om minstens drie keer in de week te gaan.
Op donderdag niet. Op donderdag nooit. Op donderdag kwam oom Anton langs. En oom Anton had altijd chocola bij zich. Inmiddels was die chocola al ver over de datum en vast niet meer eetbaar, maar het was toch apart om een oom te hebben die altijd chocola bij zich had.
En ok, het was geen echte oom. Het was een vriend van haar vader. Nou ja vriend. Ze woonden ooit in hetzelfde dorp.
Op een dag nam Rokkie haar iPod en ging op de spoorlijn naar Boxtel lopen.