Het regent klokkenluiders – of, om de neologismenverslaafden tegemoet te komen, lekkenlekkers – sinds het begin van de lente.
Het begon wellicht allemaal met een werknemer van de Straatstenengigant die lekte dat er stiekem iets aan het product wordt toegevoegd dat poep aantrekt. De fabriek raakte daarna zijn straatstenen niet meer kwijt.
Toen uitkwam dat likdoorns helemaal geen lekkere snoepjes zijn, stonden er ineens hekken op de dam!
En wie schrok er niet toen een lekkenlekker uit de financiële wereld zijn glimmende klepel liet zien? Ineens wist iedereen dat mensen die minder dan 1000 euro per uur verdienen gewoon niet hard genoeg werken en er feitelijk met de pet naar gooien – zonder ook maar enige moeite te doen om überhaupt iets te raken! De meeste mensen moeten zich schamen, beseften we toen.
De laatste fenomenale openbaring komt van lekkenlekker Bert Brussen (die door het leven gaat als Yuseph Mi Ali): mensen die de zogenaamd Semitische taal Arabisch bezigen verstaan elkaar helemaal niet. Sterker nog: ze blaten maar wat! Alles om ons normale, eerlijke mensen voor de gek te houden.
Als je goed oplet, zo vertelt Bert (Yuseph), gaan de Arabierachtigen altijd eerst met elkaar smiespelen en daarna roepen ze in het wilde weg dingen als “Lachu lach uto ma sakda lachu, akda!”. Niemand die er iets van verstaat of begrijpt, incluis die islammensen dus. Die grapjurken spreken gewoon van tevoren af wat ze gaan ‘zeggen’…
Het is natuurlijk een schande van hier tot Chinees-Japans Restaurant Tokyo Garden, maar de betreffende Semieten zijn allesbehalve blij met het verraad en hebben zelfs met verzoeken tot terugdraaiing en ontkenning gedreigd.
U zult daarom, beste lezer, wel begrijpen dat wij u vragen om de lekkenlekker in dezen (Bert Brussen a.k.a. Yuseph Mi Ali) zo veel mogelijk anoniem te laten blijven.
Zie daar, sprookje 1002 en de waarheid van dat verhaal over die maagden is wellicht ook nog minder dan vliesdun, maar daar wil Yuseph (Bert) niets over kwijt. Nog niet, want zijn motto is en blijft: Lekker lang klikken!