“Gaat alles wel goed met je, jongen?” zei de opzichter van de dierentuin, terwijl hij Kevin de foetus zachtjes op zijn rug klopte. Kevin braakte nog even rustig door en vroeg toen: “Dus van deze misselijkmakend lelijke vogels zijn er nog ruim 10.000 in leven?”
“Op de hele wereld, ja!” zei de opzichter.
“Op de hele wereld? Dus ruim 5.000 op de halve wereld of wat wil je eigenlijk zeggen, keutelsnuiver?” zei Kevin. “En ik neem aan dat de naam van dat gedrocht ‘socialistenhoen’ is. Iets anders zou namelijk niet passen en onpasselijk zijn.”
De opzichter wilde iets terugzeggen, maar Kevin liet het niet toe.
“Hou je gorgelzaadkop!” bromde Kevin. “Als dierenvriend zou jij moeten weten dat het gewoonweg omlaag gooien van de standaard een filosofie van levensmoeheid is. Maar als die socialistische kul inmiddels ook is doorgedrongen tot de genetica dan is er iets goed mis met de wereld. Ik zou er godverdetierelierkanker niet bij willen zijn als deze pisvogel gemaakt wordt, zeg. Ik wil met een jongerukkerssnelheid mijn geld terug!”
En navloekend en kotsend kroop Kevin naar de uitgang van de openbare gelegenheid.
Bij de kassa moest Kevin een lijst invullen van dieren die hij wel of niet gezien had en waar hij wel of niet tevreden over was. Kevin vond dat geen punt. Het was per slot iemands verjaardag en Kevin wilde die niet verzieken door moeilijk te gaan doen. Wel vond Kevin het nodig te melden dat hij sommige dieren waar hij het niet mee eens was meerdere malen had moeten zien, maar hier kon prima over onderhandeld worden. Uiteindelijk kreeg Kevin het entreebedrag plus twaalf procent daarvan vergoed.
Onderweg naar huis floot Kevin een sappig deuntje en liet hij per ongeluk een bejaarde vrouw struikelen. Uit goed fatsoen boog hij zich over haar.
“Vroeger was alles beter, hè erectieheks?” zei Kevin vrolijk. “Die stimulerende woorden spreekt mijn pianoleraar ook elke week uit. Je doet me trouwens denken aan een vogel.”
Meer dan rochelen deed het vrouwmens niet.
“Vind jij trouwens begraven worden geen geile gedachte?” ging Kevin verder. “Voor jou is dat best leuk dat jij dan ook eens een keer ergens lekker in mag, of niet?”
Op dat moment rinkelde Kevins gsm.
“Sorry onneukbare, deze moet ik echt even pakken,” riep Kevin en hij rende naar de taxi aan de overkant van de straat.
@kevin_de_foetus