Ik Dacht Dat Ik Klaarkwam
—
Ik had haar al zolang niet gezien
Ik wist ineens weer wie ze was
Ze had een ander bloesje aan
Maar wel nog steeds dezelfde jas
Dezelfde blik gaf ze aan mij
Toen ik geen tederheid meer bliefde
Toen ik klaar- en omgekomen was
De LD50 van de liefde
Zij snapte mijn ontsnappen wel
Het begin was niet meer in zicht
De tijd had twee halve wonden
Met benen open en armen dicht
En ik dacht dat ik klaarkwam
Toen ik weer lag naast haar lach
Ik was over haar heen
En weer zag ik wat zij in zich zag
Ooit stonden wij zij aan haar zij
Kusten de longen uit ons lijf
Huilden de sterren van de hemel
Het bleef altijd bij ‘ik blijf’
Zij gooide het op liefde toen
Ik gooide het terug op haar
Als een plumpudding zo bleek
Pasten wij toch bij elkaar
En ik dacht dat ik klaarkwam
Toen ik weer lag naast haar lach
Ik was over haar heen
En weer zag ik wat zij in zich zag
Ik voel me nu zo schreeuwend klein
De muur omarmt mijn rechte rug
En als het asfalt straks gedroogd is
Verdwaal ik snel naar haar terug
En ik dacht dat ik klaarkwam
Toen ik weer lag naast haar lach
Ik was over haar heen
En weer zag ik wat zij in zich zag