Ei-eigenschappen #39

Eieren blaas je anders uit dan kaarsen. Wel staan beide handelingen al sinds mensenheugenis symbool voor de afwezigheid van romantiek, of dat nou terecht is of niet. Eieren uitblazen is daarnaast ook meer precisiewerk, dat bovendien nog wat voorbereidingen en enige handigheid vereist; met gewoon een beetje tegen een ei uitwasemen, blaas je het nog niet uit. Een kleine instructie zal sowieso geen windeieren leggen. Het beste resultaat verkrijg je als alle te gebruiken objecten, waaronder het ei, op kamertemperatuur zijn – wat dat betreft is het net hogere wiskunde. Allereerst moet men dus de kamer waarin het voorval gaat plaatsvinden door koeling of verwarming op temperatuur laten komen, waarbij men, de efficiëntie terzijde staande, de verschillende benodigdheden voor de tenuitvoerbrenging van de uitblaasactiviteit tegelijkertijd in hetzelfde vertrek kan bewaren.
Als alles goed geacclimatiseerd is, bevestig je op de wat spitsere bovenkant en de wat bollere onderkant van het ei een stukje plakband. Die tape zorgt ervoor dat de eierschaal niet of minder snel barst als je er daarna een gat in gaat prikken. Neem nu een puntig voorwerp en maak in beide uiteinden van het ei een opening. Behandel het ontstane gaatje vervolgens met een inductieve benadering – dus gebruikmakend van gereedschappen met opklimmende diameter. Bijvoorbeeld: injectienaald, satéprikker, breinaald. Doe dit bedachtzaam en met een draaiende beweging. Mocht het ei tijdens dit proces breken of barsten, ga dan direct naar start, ga niet naar de gevangenis, maar ontvang ook geen 200 gulden. Het is uiteindelijk de bedoeling om met het persen van lucht door het ene gat de ei-inhoud door het andere gat naar buiten te drukken, en met die insteek moet er nu ook qua constructie van de gatgroottes in het ei gestoken worden, waarbij het zeker niet onbelangrijk is om gelijktijdig de dooier en alle vliezen die het ei bij elkaar houden goed door te prikken. En als het ei voldoende geprepareerd is, kan het schudden beginnen: beweeg het ei, met vingers over beide gaten, voorzichtig, ritmisch en af en toe eenparig in verschillende richtingen en weer terug naar de beginpositie – doe dit voor de zekerheid maar net zo lang als het intro van Iggy Pops Lust for Life. Wat daarna het blazen nog in de weg staat is een bakje om de eierstruif in op te vangen.
Leg je lippen nu op het ei, een van de gaten omsluitend, zacht en subtiel, eerst wellicht wat strelend, als vleugels van een vlinder, en laat de kalklaag de warmte van je huid voelen. Zorg vervolgens voor een adequate afsluiting, zodat er geen lucht door je mondhoeken kan ontsnappen, en blaas alsof de gasten elk moment aan kunnen bellen en de hele kamer nog met ballonnen versierd moet worden. De eiermassa wordt bij voorkeur opgevangen in het zojuist tevoorschijn getoverde bakje, maar het mag ook een kommetje of een diep bord zijn. Met het met ademcondens omsluierde eimengsel dat vervolgens voor je ligt, is nu wat heerlijk fris zoetwaar te maken: kluts het nog eens flink, voeg, al roerend, wat suiker en melk toe, en plaats het een minuutje of twee in de magnetron. Laten afkoelen en smullen zijn dan de volgende stappen. Ondertussen is de eierschaal al schoongemaakt met lauwwarm water en eventueel wat azijn. Die schaal kan daarna, gedroogd en wel, bewaard worden, naar eigen weloverwogen inzicht, in de grijze of de groene container.