Wie is BJG?

Het overgrote deel van uw hippekutse leesvoer is ontsproten uit het levendige brein van de mastodont van deze website: bjg. Voor elk mager stukje tekst dat ondergetekende uit zijn vingers perst, schrijft bjg er maar liefst drie! Kwaliteit die ten koste gaat van kwantiteit? In dit geval gaat die loodzware vlieger van gewapend beton nog voor geen meter op. Driedubbelzinninge woordgrappen, ingenieuze linguïstische constructies met keiharde, dikke lidwoorden,  dialogen waar werkelijke mensen in een discours een vlijmscherp puntje aan kunnen zuigen, kortom: taalvirtuositeit met een hoofdletter taal. Om nog maar te zwijgen over het gemak waarmee hij zijn interpunctie controleert, nee domineert. Punten komen waar punten horen, komma’s kunnen niet beter worden getimed. Zijn spaarzame puntkommagebruik getuigt daarnaast van pure klasse. Bjg hanteert de taal als een precisie-instrument. Analoog hieraan zijn prutsers als Mulisch, Reve en Claus  op verbale wijze bezig met een sloophamer.

Is dat altijd zo geweest? Niets is minder waar. Op veertienjarige leeftijd had hij nog geen woord gesproken. Zelfs een simpel “mama” op “papa” kreeg hij niet over zijn lippen. Jarenlange intensieve spraaklessessies met vermaard logopedist Erik Drijkoningen leverden uiteindelijk resultaat. Op zijn zeventiende kon bjg zijn eerste woordje uitspreken: reetleer. Ja, beste lezer, bjg is dé uitvinder van reetleer. Na reetleer kwam maizenaventilator en toen was het spreekwoordelijke én overdrachtelijke hek van de dam. Een ware stortvloed aan neologismen volgde. Grammatica, daar had bjg nog nooit van gehoord noch wist hij hoe de regels van de Nederlandse taal dienden worden toegepast om taalkundig welgevormde zinnen te produceren.

Op 24-jarige leeftijd kwam hij zijn beste makker tegen: Elmar het embryo. Elmar zou later nog als inspiratiebron dienen voor het personage Kevin de foetus, de immens populaire, geliefde en geinige foetus die allerlei malle avonturen beleeft en de rode draad vormt in bjg’s oeuvre. Elmar het embryo was degene die bjg introduceerde in de wereld van de syntaxis of evil, zoals Elmar dat altijd zei. Bjg bleek een snelle leerling; hij had slechts veertien jaar nodig om zich de grammatica eigen te maken. Vijf jaar later kon hij ook lezen en schrijven en de rest is geschiedenis.

Bjg is altijd nuchter gebleven onder zijn succes. De nobelprijs voor de literatuur is volgens hem een aanmoedigingsprijs; aanmoediging is wel het laatste dat bjg nodig heeft. Het zal niemand dan ook verwonderen dat hij beleefd bedankte toen hij werd voorgedragen. De AKO-literatuurprijs, P.C. Hooft, Gerrie van Schijndel, geen van deze prijzen heeft hij ooit in ontvangst genomen. Meestal was hij op de dag van de uitreikingen straalbezopen. Ook is hij nog steeds bezig met het onder de knie krijgen van de schone kunst van het kaartlezen.

Tegenwoordig leeft hij een teruggetrokken bestaan. Bang om op straat herkend en bejubeld te worden. Het schijnt dat hij momenteel op vakantie in Egypte is. Typisch bjg!

Dat vertellen ze er nooit bij!

Omdat Sebastiaan een doorzetter was, won hij vaak met dammen.
Na zijn diergeneeskundestudie probeerde hij achttien jaar lang hartchirurg te worden.
Het was zijn Roeping, volgens hemzelf.
Roeping Kahn was de grote man achter Ghandi. Toen Ghandi in zijn sloppenwijk opgroeide, was Roeping de beroemdste bedelaar. Roeping had geen armen en benen en predikte geweldloosheid. Hij vond dat je niemand mocht slaan of trappen. Veel volgelingen had hij niet, want hij ging nooit ergens heen.
Sebastiaan had Roeping niet helemaal begrepen – om het zachtjes uit te drukken –, maar hij vond het leuk om zijn naam te gebruiken.
Sebastiaan had een broer die accountant was. Rick.
Rick was de favoriet van zijn ouders. Dat kwam voornamelijk omdat zijn ouders lui waren.
Rick heeft namelijk maar een lettergreep en Sebastiaan heeft vier lettergrepen. Het uitspreken van Rick kost dus minder energie dan het uitspreken van Sebastiaan.
Sebastiaan had er wel last van.
Toen Rick bijvoorbeeld bij toeval hete thee over zijn ballen morste, kwamen zijn ouders elke dag langs in het ziekenhuis. Toen Sebastiaan drie van zijn rugwervels in zijn melk had laten vallen, kwamen zijn ouders ook elke dag langs in het ziekenhuis, maar wel in een totaal ander ziekenhuis dan waar Sebastiaan toen lag.
Zoiets doet pijn.
Maar gelukkig won Sebastiaan vaak met de lotto.
Op een gegeven moment stopte Sebastiaan zelfs met lottospelen, omdat hij de moeite van het geld innen zo’n gedoe vond.

Verbeterd en aangepast: Maagresistente darmen
(http://www.hippekut.com/2016/02/19/maagresistente-darmen/)