Kans op nu en dan een ad lib


Hmm! Vijf keer was Lorenzo geadopteerd, dus hij kon erover meepraten. Jah! Oeh! Niet dat hij al zijn ouders even goed had gekend, trouwens. Ah! Jajah! Toen hij bijvoorbeeld goed en wel drie weken bij zijn tweede ouders – de Rosenfeldjes – in een soort commune in Auschwitz zat, werd hij alweer weggevoerd naar zijn nieuwe ouders. Hmm! Hmm! Oe-oeh! Daar kweek je geen band mee. Jajah! Oeh!

Ook pasten niet alle ouders in hetzelfde straatje als het karakter van Lorenzo eigenlijk dicteerde. Hmm! Wahoei! Zo begreep hij bij de familie Petalo nooit wanneer ze nou precies op vakantie zouden gaan. Jah! Oeh! Lorenzo werd hier strontzenuwachtig van. Hmm! Jajah! Maar hij maakte hier wel kennis met zijn eigen muzikaliteit. Oh! Oh! Jajajah!

Zijn talent in dezen hing samen met een paranormale gave van hem. Ah! Hmm! Hmm! Lorenzo kon als geen ander namelijk met een zevende stem improviseren op een melodie waar een overleden familielid juist op dat moment aan dacht. Wahoei! Jajah! Nu kende Lorenzo zijn eigen familie niet, wat zich uitte in het nogal vaak vals zingen van Lorenzo. Oe-oeh! Ah! Maar daar kon Lorenzo dus niets aan doen. Hmm! Oh! Jah! Hmm!

Zo kwam het dat Karen Carpenter zich nogal vaak omdraaide in haar graf. Ah! Hmm! Oeh! Maar de wormen in haar buurt werden er niet warm of koud van. Jajah! Oeh! Toch hadden Karen en Lorenzo veel met elkaar gemeen. Hmm! Jah! Hij kreeg namelijk ook geen hap door haar keel. Oe-oeh! En ook Lorenzo had een broer die Richard heette. Wahoei! Jajah! Maar Richard was slechts drie keer geadopteerd. Jajajajajajajajah! Hmm!