Een korte, maar interessante geschiedenis van smaakjes en het goede eten

Smaakjes zijn zo oud als de wereld. Er is een mooie passage in de Bijbel waarin Mozes een goochelact opvoert met maar liefst vijf verschillende smaakjes. Deze passage is later geschrapt, omdat men erachter kwam dat Mozes de truc gejat had van een neger.

Generaties lang werd er wat gekloot met zout en azijn. Mosterd en peper kwamen wat om de hoek kijken. En het duurde eigenlijk wel tot de zestiende eeuw voor er iets nieuws kwam. Maar ja, dat waren laffe dingen als pesto en bechamelsaus.
Men zegt wel eens dat er uit Frankrijk alleen maar slechte dingen komen. Maar, nee hoor, in 1756 werd daar maar mooi de mayonaise ontdekt! Een mijlpaal voor de sausindustrie. Wat moeten de mensen gedanst hebben in die tijd.

Toch hield dat dansen op den duur op. Goed, men had mayonaise. Maar wat moest men ermee?

Dat alles veranderde op 24 augustus 1853. Woensdag 24 augustus 1853. Op deze woensdagavond vond restauranteigenaar George Crum in New York namelijk de chips uit. In deze tijd was de ons zo bekende (tomaten)ketchup ook volop in ontwikkeling.

De revolutie was niet meer te stoppen en tegenwoordig zijn dipsauzen ook niet meer weg te denken bij – ik noem maar iets – een avond voor Haïti.

Een vers slavinkje…

slavinkDe overeenkomst tussen een alcoholist en een vet persoon is dat ze beiden te maken hebben met een verslaving.
Het verschil tussen een alcoholist en een vet persoon is dat de alcoholist doorgaans begrijpt dat hij weer nuchter kan zijn door geen alcohol meer te nuttigen en dat de vette man/vrouw – anderen weten op een gegeven moment bij vette mensen eigenlijk niet meer of ze met een man of een vrouw te maken hebben – doorgaans niet doorheeft dat zijn/haar omvang en gewicht te maken hebben met het voedsel dat hij/zij de hele dag door in zijn/haar mond propt.
Maar vette mensen moet je dat ook niet echt kwalijk nemen. Hun onwetendheid is er al duizenden generaties ingeslagen.
Een tijdje terug waren er drie amoebes die tegelijkertijd de evolutie uitvonden. Een van de regels die ze daarbij opstelden was: “hoe meer je eet, hoe meer je poept en poep is goed voor de plantjes!”
Die plantjes zijn dan weer voedsel en zo had het vierkant vier hoeken.
Veel eters schakelden later – toen bleek dat je je eigen boontjes moet doppen – over op het eten van vlees. Vlees is namelijk in zekere zin voorgekauwd plantenmateriaal met al de voordelen van vitamines en zo.
Het ging eigenlijk pas mis toen er in een donkere periode in de geschiedenis een groeiende groep eters was die riep: “wij willen mayonaise!”
Er volgden veel experimenten. Van alles probeerde men mayonaise te maken. Mayonaise gemaakt van mierikswortel en uranium was lange tijd in zwang, maar uiteindelijk slaagde een beroemde autowasstraatbezitter erin de mayonaise te maken die we tot op de dag van vandaag nog kennen (goedje van o.a. olie, eigeel, mosterd en azijn) en die eetverslaafden echt altijd bij zich hebben.
Als eetverslaafde wil je namelijk niet voor verrassingen staan. Je weet nooit wanneer je iets eetbaars tegenkomt. Dus als je zo’n encounter hebt, wil je er wel mayonaise op kunnen smeren!