Door zijn afwezigheid bij de inontvangstneming van de Nobelprijs voor cultuur probeerde dr. Aanbod een statement te maken. Dr. Vraag was wel present.
Dr. Aanbod en dr. Vraag hadden baanbrekend onderzoek gedaan naar de cold reading (koude lezing) als cultureel fenomeen. In de tijd dat tijdsaanduiding nog niet zo eenduidig was en er tevens nog niet echt achternamen bestonden werd de koude lezing feitelijk geboren en vierde deze tevens hoogtij.
Een door ingewikkelde technieken tot stand gekomen soortement van transcriptie als hieronder (van de hand van dr. Aanbod & dr. Vraag) geeft een treffend voorbeeld:
Koude lezer: “Nou, Jan Willems, ik krijg ‘volle maan’ door. Zegt dat jou iets?”
Jan Willems: “Volle maan, volle maan? Verrek ja! Mijn vader is in de buurt van volle maan gestorven!”
Koude lezer: “Jouw vader? Ik krijg iets van ‘Willem’ door. Of ‘Wim’. Zou dat kunnen?”
Jan Willems: “Sla mij maar kapot, man! Willem! Zo heette mijn vader inderdaad. Willem Geurts!”
Koude lezer: “En ik krijg ook door dat er een sterke band was met ene ‘Geurt’. Zegt dat jou iets?”
Jan Willems: “Je bedoelt natuurlijk Geurt Hendriks. Mijn opa! De vader van mijn vader! Dit lijkt echt wel tovenarij!”
Koude lezer: “Er is meer tussen hemel en aarde, Jan. Onthoud dat!”
Dat onderzoek lag al een aantal jaar achter de twee wetenschappers, die inmiddels ook een flink meningsverschil deelden.
Dr. Aanbod zag namelijk liever cultuur benaderd als een mengvorm van sport en prostitutie. Sport omdat het meemaken van een sportief of cultureel evenement nog niet maakt dat je een sportief dan wel cultureel iemand bent. Feitelijk kan iemand die zelf cultuur niet actief bedrijft niet beter worden van cultuur.
En prostitutie omdat het hangen van een prijskaartje aan een culturele uiting de cultuurverzorger de optie van kieskeurigheid ontneemt. Meisjes die hun lichaam gratis weggeven mogen doorgaans namelijk zelf bepalen aan wie en niet gratis niet.
Cultuur kan daarom nooit elitair zijn, stelde dr. Aanbod.
Dr. Vraag was het hier totaal niet mee eens. Volgens hem moest je figuren met onzedelijke hobby’s en/of beroepen nooit tegen je in het harnas jagen.
En hij repte tijdens zijn ontvangstspeech dus ook met geen woord over de disharmonie met zijn voormalige vriend en collega. Hij vertelde wel dat je geld best in waarde kunt uitdrukken.
Een dubbelzinnige opmerking over een prijs voor cultuur liet hij echter liggen. Iets waar het journaille hem dankbaar voor was.
