Surinamers lusten er wel pap van maar in de rest van de wereld vindt men het gewoon koppijnbier: Oranjeboom. Het klinkt lekkerder dan het is. Het zijn overigens ook niet alle Surinamers die het graag drinken. Alleen de allerarmsten drinken het omdat Euroshopperbier er nog niet verhandeld wordt. Dat is toch jammer voor de gemiddelde Surinaamse dakloze. Feit is wel dat een Surinaamse dakloze niet snel kan zeggen dat hij het koud heeft, ook al heeft hij geen geld voor schoenen en schone kleren (vuile kleren zijn erg goedkoop daar). Toch geldt het Andre Hazes-adagium De zon die schijnt dus drinken we bier ook in die contreien. En als alle dagen van het jaar die goudgele knikker weer aan de hemel prijkt moet je dus wel heel veel bier drinken. Kwantiteit boven kwaliteit zeggen de arme Surinamers dan. Een Parbo-biertje (voor nog geen twee euro heb al een djogo = 1 liter!) is niet te versmaden, Heineken en ander geïmporteerd gerstenat gaat er ook goed in bij de gemiddelde Surinamer. Alleen de armen, mensen, alleen de armen (oké en ook de paupers, drugsverslaafden en ander gepeupel dat de ganse dag op straat vertoeft) drinken Oranjeboom. Laat de armen dus niet uitsterven of ook Oranjeboom verdwijnt.