Sinds Caspar Dap in een bouwfraudewedstrijd een ooievaar had gewonnen, was hij de populairste jongen op school. Tot krap twee weken later zijn neef Dikkertje werd geboren.
Als Caspar naar school liep stopten er zelfs auto’s en dan werd het raampje omlaag geschoven waarna men Caspar vroeg: “Hee, ben jij niet de neef van Dikkertje Dap?”
U begrijpt Caspars weerzin.
Het was zoiets als een Chiquita die banaan werd genoemd.
Maar Caspar was geen homo en zelfs homo’s zijn niet voor een gat te vangen. Hij bedacht een plan, gniffelde en toog naar Artis.
In Artis aangekomen sprak hij de giraffe aan.
“Hee, giraffe,” zei Caspar tegen de giraffe.
“Is het alweer kwart over zeven?” schrok de giraffe wakker. “Hee, wacht even. Jij bent toch de neef van Dikkertje? Potje van mijn nek afglijden?”
“Nee, ja en nee,” zei Caspar mijn zijn handen in zijn zij. “Het is half zeven. Ik ben de neef van Dikkertje. En ik heb geen zin in een potje van je nek afglijden. Ik ben geen debiel!”
“Wat kom je dan doen?” vroeg de giraffe.
“Ik kom even vertellen dat Dikkertje vindt dat jij een dikke nek hebt,” zei Caspar. “Hij vertelde het me gisteren toen we knakworstjes aan het eten waren. En dat je stinkt vindt hij ook. Hij noemde je zelfs Spanjaard. Zo erg vindt hij dat je stinkt. Ik dacht ik zeg het maar even.”
“Dat heeft Dikkertje dan goed opgemerkt,” zei de giraffe. “Sinds ik Aids heb zet mijn nek inderdaad nogal uit en ben ik erg gaan stinken. Een Spanjaard is er eigenlijk nog niks bij!”
“O,” zei Caspar beteuterd, want hij zag zijn snode plannetje al in duigen vallen. “Maar hij zei ook dat je een eikelbijter bent.”
“Ja, ik mag inderdaad graag een eikel bijten,” zei de giraffe wat somber. “Dat heeft Dikkertje goed onthouden. Maar helaas, de dokter heeft een wijle terug ontdekt dat ik allergisch ben voor eikels. Ik krijg er blaasjes van op mijn tong. Toch kan ik soms de drang niet weerstaan.”
“O,” zei Caspar, inmiddels redelijk gefrustreerd. “Maar Dikkertje zei ook dat je poep in je ogen hebt!”
“Dat was gisteren,” lachte de giraffe. “Maar ik heb het er gelukkig allemaal uit kunnen wassen. Zeg, komt Dikkertje vandaag nog?”
Maar Caspar was al weg. Een stuk meer levensmoe dan een uur daarvoor. En hij moest naar badmintontraining.
—
Opgepoetst en nieuw leven ingeblazen op 26-6-2015: http://www.hippekut.com/2015/06/26/de-neven-van-dikkertje-dap/