“In de volgende ronde een vraag uit de categorie Sudoku’s. Noem bij de volgende negen omschrijvingen van één van de sudokugetallen –één tot en met negen– het bijbehorende getal. Ben je er klaar voor?”
“Helemaal.”
“Oké, start de klok. Dit getal ziet er uit als een slordige driehoek en is de wortel van 16…”
“…zeven”
“De uitspraak van dit getal assoneert met het laatste woord in Peter R de Vries…”
“… twee …”
“Dit getal was ook de naam van een in 1997 opgerichte Britse boyband bekend van nummers als Slam Dunk (da Funk) en Got the Feelin’…”
“…eh … één …”
“Dit getal is het favoriete getal van Ivo Niehe en …”
“…negen!…”
“Dit getal heeft volgens blogger bjg op hippekut.com een taille om u tegen te zeggen.”
“…zes…”
“Dit getal is deelbaar door één én zichzelf maar toch géén priemgetal.”
“…dat is eh… een acht.”
“Dit getal is een beetje nichterig…”
“…duidelijk, vijf!”
“Het volgende getal lijkt verdomd veel op het enigszins verouderde woord uit de Nederlandse taal om te verwijzen naar een mens van Afrikaanse origine…”
“…drie…”
“Het laatste getal heeft…”
“…vier…”
“Waar ik zes zei bedoelde ik acht en waar ik acht zei bedoelde ik één. Waar ik één zei bedoelde ik natuurlijk five, eh.. vijf en waar ik vijf zei moet twee komen. Waar ik twee zei bedoelde ik drie en waar ik drie zei bedoelde ik negen en waar ik negen zei bedoelde ik zeven en waar ik zeven zei bedoelde ik vier. En waar ik vier zei komt de zes. Stop de tijd!”
Je hoeft niet uit een vluchtelingenkamp te komen om ervaring te hebben met het fenomeen in de rij staan. Uiteraard spreken beelden van uitgemergelde en met de meest uiteenlopende ziektes besmette vluchtelingen die in een of ander lekker warm land met honderden (of wel duizenden) tegelijk in een rij staan voor een beetje voedsel meteen tot eenieders verbeelding. Maar ook in minder exotische contreien, zoals bij ons, komt het rij-staan vaker voor dan je denkt. Bij wie staan niet die inhumane beelden in het geheugen gegrift met al die arme consumenten die en masse de nieuwe iPhone wilden kopen en daarvoor urenlang in de rij moesten staan terwijl het buiten bijna vroor. Verschrikkelijke taferelen zie je ook op zondagen in de stad. Bij pinautomaten staan ellenlange rijen mensen zich te verdringen om er een paar zuurverdiende fluteuro’s uit de muur te trekken. En in de in spruitjeslucht grossierende warenhuizen wacht de hele plebejische goegemeente in een der talloze rijen om hun tokkie-achtige tyfustroep af te kunnen rekenen. Of het nou gaat om het verkrijgen van essentiële hulpgoederen om je in leven te houden of ordinaire overconsumptie, of je nou wel iets of niets hebt, je zult hoe dan ook in rijen staan!