De juiste mengverhouding vinden was nogal moeilijk als je alleen maar met priemgetallen mocht werken. Na veel passen en meten (de mengverhouding van water was overigens sneller gevonden: 1 deel zuurstof op 2 delen waterstof) verdeelden onze helden zich in twee kampen. Het ene kamp, met Pelle als aanvoerder, vond de mengverhouding 2:11 het beste. Het andere kamp, met Rick als aanvoerder, ging voor de verhouding 2:13. De boerin was de jury.
“Ik vind ze allebei even goed!” zei de boerin. “Jullie zijn allebei winnaar.”
Een uiterst onbevredigend antwoord voor beiden. Ze hadden allebei immers de vurige wens om de exclusieve winnaar te zijn. Goed beschouwd, het ging om een potje wie het beste aanmaaklimonade kon aanmaken maar ook minder serieuze dingen kun je heel serieus nemen.
Uit fanatisme besloten Pelle en Rick de boerin daarom maar om te brengen. Van haar huid werd een prachtige lederen rugzak gemaakt, er was zelfs genoeg huid om er een speciaal vakje voor een mobiele telefoon van te maken. Een pracht van een rugzak die, en dat was nog wel het allermooiste, geen enkele allergische reactie bij Rick opwekte. Rick was werkelijk dolgelukkig met zijn rugzak. Precies op ooghoogte had Pelle de boerinnenanus verwerkt waardoor Rick vanuit de rugzak de hele wereld kon aanschouwen. Al knabbelend op een stukje boerinnespek liet hij zo de wereld aan zich voorbij trekken.
“Volgens mij hebben we iets verkeerd gedaan, ” zei Rick opeens.
“Hoezo?” vroeg Pelle geïnteressseerd.
“Nou, ik bedenk me dat één helemaal geen priemgetal is en dat water hebben we in een 1:2 verhouding gemaakt. Henri Lebesgue mocht het misschien dan nog wel als een priemgetal zien, maar dat was in 1899 en die tijden zijn veranderd. Een beetje priemgetal is tegenwoordig wel meer dan één.”
“Schiet mij maar lek, ” zei Pelle.
“Zonder pistool is dat voor een arme verdwaalde kogel als ik schier onmogelijk.”
“Dat is waar ook,” zei Pelle enigszins afwezig.
(wordt vervolgd)
Hoeveel gaatjes kun je eigenlijk met een priem maken in een reetleren riem als n=7?