Omdat je teennagels continu blijven groeien, kun je er ook dag en nacht aan blijven pulken. Op feestjes is dat in onze cultuur echter niet een sociaal gewenst karweitje, en dat is mede de reden dat er door de jaren heen de zogenaamde party tricks zijn ontstaan – om de verveling toch enigszins te kunnen doden. Ik bedoel, je komt er doorgaans nogal snel achter dat je gesprekspartners de link tussen Monty Python en Ionesco of tussen Hemingway en sportjournalistiek niet kunnen leggen, en dan moet je toch wat. Dus ga je dan maar een eitje omdraaien in een glas door ertegen te blazen, dat soort dingen.
In de praktijk komt het er welbeschouwd op neer dat je van de ene verbazing in de andere klotegimmick valt. Soms is de beste truc nog wel het doen voorkomen alsof je onder de indruk bent van het foefje dat op dat moment de gezamenlijke aandacht opeist. De meeste mensen durven namelijk op een feestje te verschijnen zonder echt gedegen voorbereid te zijn om een spectaculaire show te geven.
Vroeger was dat wel anders. Vroeger had je in je feestoutfit minstens twee veiligheidsspelden en een kabelstriptang zitten om de overige gasten op niets minder dan iets tofs te verrassen. Je vroeg vervolgens bij je aankomst aan de gastvrouw (m/v) of ze misschien een rauw ei en een stuk stroomdraad met stekker voor je had. Dat eerste lag meestal in de koelkast, en dat tweede kwam vaak van de elektrische wekker uit de slaapkamer. Dat ding werd namelijk toch maar een paar seconden per dag gebruikt en nog niet eens elke dag, dus het stond feitelijk wat verloren op het nachtkastje. Maar nu kon het een mooi doel dienen! Na wat voorbereidend werk gingen de lichten uit, en het aanwezige publiek kon zich vergapen aan een ei dat aan het oplichten, zoemen en knetteren was, tot er een stop sprong. Prachtig vermaak bij een glaasje!
Er valt niet te ontkennen dat er ook bijwijlen lieden zijn die het fenomeen feesttruc wat overdrijven.
Ik kan me nog als de dag van twintig jaar geleden herinneren dat er op een of ander studentenfeestje een genodigde zich levend had laten begraven in het dichtstbijzijnde plantsoen. Met heuse boeien en een kist en zo. Hij had zelfs een T-shirt laten maken met de tekst ‘Houdini moed maar in!’ erop. Na veel bombast volgde een wat ongemakkelijke stilte toen de laatste schep zand het gat dichtmaakte. Twee uur en drie liedjes van Gloria Gaynor later werd de ontsnappingskoning toch maar opgegraven, omdat zijn fiets vastzat aan die van iemand die naar huis wilde. Ja, je kunt niet vaak genoeg zeggen dat overdaad schaadt. Maar de volgende truc is altijd een succesnummer: men neme een kromme naald met een eindje garen en steke deze precies onder de schil van een hard gekookt ei tot ongeveer een drie centimeter verderop. Daarna gaat men de naald nogmaals een stuk onder de eierschil steken, beginnende in het gaatje waar de naald eerst is uitgekomen. Ga zo door tot het garen onder heel de schil door is geschoven, en men weer bij het eerste gaatje is. Door nu aan de twee draadjes te trekken, snijdt men het ei finaal door. Deze handeling moet men x maal verrichten om het ei in x + 1 plakjes te verdelen. Stelt u zich de gezichten van de overige feestgangers voor als het ei gepeld wordt!
Tja, wel omslachtig. Mijn favoriete truc is dat ik een ei in de lucht gooi en dan tien keer in mijn handen klap. Die grap doe ik nooit bij mij thuis; zo’n ei kan namelijk robuuste vlekken geven in het tapijt.