Op de World Egg Summit, de toonaangevende conferentie van eierdeskundigen, onlangs werden de sociaal-economische effecten van eieren op de samenleving weer volop besproken. Zoals ieder jaar was er weinig bewaking op de bijeenkomst, omdat in de statuten staat vermeld dat de aanwezige politieagenten het woord ei moeten kunnen schrijven. Zij die het eiernieuws (op bijvoorbeeld CNN of Al Jazeera) enigszins volgen weten dat de heersende ideeën in de wereld van de eieren hebben bijgedragen tot het doen ontstaan van de splitsing ‘jonge generatie eieren’ versus ‘oude generatie eieren’, die zich met name qua sectorale componenten niet alleen aan de achterkant van het podium afspeelt. Daarbij worden de ‘jonge generatie eieren’ vooral negatief gedefinieerd, dat wil zeggen wat betreft het ontbreken van bepaalde trekken die de ‘volgroeide’ eieren misschien zowaar per definitie al kenmerken. Maar zelfs als er een specifieke begripsomschrijving is, is deze in de regel onnauwkeurig en niet in staat de eindeloze empirische verscheidenheid van de jonge en de oude generatie eieren wetenschappelijk te categoriseren. Ik ben er echter van overtuigd dat het mogelijk is het typologische en beschrijvende aspect in de studie van eieren in het algemeen achter ons te laten, maar het is mij alleen nog niet zo helder voor ogen met welke methode we daarin zouden kunnen slagen. Vanuit die insteek nam ik ook deel aan de conferentie, die jaarlijks door meer dan tweeduizend vaklieden van de eierindustrie uit de hele wereld wordt bezocht.
Voor al die deelnemers van zo’n congres is het uiteraard geen nieuws dat eieren vol zitten met essentiële voedingsstoffen zoals eiwitten, koolhydraten, vitamines, mineralen en vet; het is vrij duidelijk dat eieren een wonderformule hebben. Afgezien van deze voedingsrijkdom spelen eieren daarnaast ook een zeker niet te onderschatten rol aangaande de welvaart en het welzijn voor elke samenleving. Een duurzame eierverwerkingsorganisatie (van boerderij tot op industrieel niveau) kan verschillende soorten maatschappelijke bedrijvigheid creëren. Zeker als je kijkt vanuit het perspectief van alle waardeketens van de eiersector en andere eigerelateerde activiteiten leven er veel meer mensen dan je zou verwachten van pluimvee. In dit opzicht spelen eieren een belangrijke rol in de context van economische groei in tal van gemeenschappen, over de hele wereld.
Met deze kennis in mijn achterhoofd stelde ik een van de op de summit aanwezige eierdeskundigen, die overigens anoniem wenst te blijven, de volgende vraag: ‘Bij investeringen voor een superieure toekomst moet men verder denken dan verbetering, waaronder ook genetische, alleen. Het blijft belangrijk om de waarde te communiceren van eieren in ons dagelijkse dieet, maar ook het beschrijven van de hoge normen die de industrie stelt voor het beheer van de kip in het proces moet als thema standhouden. Sterke internationale relaties en het uitbreiden van de mogelijkheden tot export, met behoud van erkenning voor kwaliteit, behoren natuurlijk tevens tot de sleutel van het succes van de eierbranche. Maar is het niet zo dat om de kansen voor de toekomst niet te laten vervlakken de focus nu toch wel grotendeels moet liggen op doelmatig watergebruik in de sector en de verschillende onontkoombare uitdagingen dienaangaande?’
Het antwoord was: ‘Nee.’
beter dan groente!