Ei-eigenschappen #3

Het BBC-programma Saturday Kitchen is alleen al de moeite waard omdat elke week een oude opname van Keith Floyd voorbijkomt. Het is hartverwarmend om Keith een omeletje te zien maken in een of andere smoezelige keuken met zijn vlinderdasje en verder een pan, wat olijfolie, knoflook, garnalen, bonen, ham en eieren, en om hem dan na een flinke slok rode wijn te horen zeggen: ‘And there you have a little bit of fresh, friendly, sunny Andalucia on a plate.’ Maar het anderhalf uur durende kookprogramma is zeker ook erg onderhoudend vanwege het zelfspotitem The Omelette Challenge. Elke aflevering strijden twee chefkoks tegen elkaar met het bakken van een drie-eieren-omelet. De omelet moet gaar zijn en moet sowieso een omelet genoemd kunnen worden, maar het gaat wel om snelheid in deze krachtmeting. Onder de minuut kom je niet eens op het scorebord. Op 2 mei 2015 werd hier onder het toeziend oog van de toenmalige presentator en kok James Martin een door Guinness (ja, tevens het biermerk) erkend wereldrecord gevestigd met een tijd van veertien komma zesenzeventig seconden, op naam van Michelinsterrenkok Theo Randall en drie anonieme eieren. Dit record staat nog steeds overeind. Het eten van de eieren wordt overigens niet geklokt.
Fransen vinden Engelsen maar raar et vice versa. In enkele Franse dorpen neemt men jaarlijks met Pasen rustig de tijd om een omelet te bakken. Ze maken dan wel meteen een heel erg grote. Tienduizend eieren is voor zo’n gerecht helemaal niet overdreven. Het verhaal gaat dat de traditie wortels heeft in de tijd van Napoleon. Blijkbaar wilde men de kleine dictator imponeren met een riante versie van een van zijn lievelingsmaaltjes. Door de jaren heen werd het eibaksel groter en groter. En tegenwoordig – er is immers geen weg terug – komt er heel wat bij kijken voor het festival van de Omelet Géante aan de gang kan. Ten eerste heb je een enorm ruime keukenkast nodig waar de te gebruiken pan in opgeborgen kan worden. Het leeuwendeel van het jaar ligt dat ding anders namelijk alleen maar in de weg. En dan heb je natuurlijk een spatel nodig die qua grootte in verhouding staat tot de pan; je wil per slot van rekening niet voor gek staan. Eieren allemaal breken, mengen, klutsen. Tachtig pakjes boter in de pan. Honderd kilo uien en knoflook, gesneden en al bij het eimengsel. Ook honderd kilo spekjes erbij. De boel een beetje op smaak brengen met een kilo of acht peper en zout, en hopla de eipap in de pan en af en toe roeren tot het klaar is.
Het feestje van de overdreven omelet zou uit het dorpje Bessières stammen, maar is in de jaren tachtig uitgewaaierd naar verschillende (vooral Franstalige) gebieden op de hele wereld. En om het spannend te houden en op een vreemde manier zinvol te laten blijven konden recordpogingen hier natuurlijk niet achterblijven. De tot nu toe omvangrijkste omelet die ooit gebakken is, woog zesduizend vierhonderdzesenzestig kilogram, het gewicht van een forse savanneolifant. De dis werd bereid in het Portugese Santarém op 11 augustus 2012 door een groep van vijfenvijftig man en het kostte hen zeker zes uur om de klus te klaren. De pan had een straal van ruim vijf meter, en voor het grapje werden maar liefst honderdvijfenveertigduizend genderneutrale eieren een koppie kleiner gemaakt. Een van de deelnemers kreeg ei in zijn ogen en kon daarna geen ei meer zien, zeggen ze.