Westers denken

Mijn hondje, een zich niets van grote modeontwerpers (van minimaal twee meter) aantrekkende kelpie, vindt het niet fijn als vreemden hem aaien. Toch moet hij het zich keer op keer laten welgevallen. Het is immers een soort ongeschreven wet dat het strelen van een willekeurige man of vrouw ongepast is, maar het aaien van een hond die toevallig langsloopt toegestaan is. Dieren die in het bos leven mogen ook aangehaald worden. Maar die zijn doorgaans te snel, dus wat aaien betreft, is in de regel hier alleen aangeschoten wild aangeschoten wild (en dan gek genoeg zelfs alleen die beesten die lichtgeraakt zijn).
Het is opmerkelijk dat er blijkbaar een macht buiten het slachtoffer is die (tevens) bepaalt wanneer en in hoeverre de benadeelde in feite iets is aangedaan. Men kan bijvoorbeeld alleen maar beledigd worden door termen die min of meer algemeen geaccepteerd zijn als beledigingen. Geen enkele rechter zal het zomaar toestaan dat een woord als ‘jazzliefhebber’ als schofferend mag worden ervaren. Maar het is uiteraard ook nooit te bewijzen dat de door dat woord getroffene er niet danig door gekwetst kan zijn; wellicht dat deze vroeger gebeten is door een jazzliefhebber, of geaaid. Trauma’s kunnen immers in een hoekje van een heel erg kleine helikopter zitten.
Lastig, die afspraken, dat lijstjesdenken. Lastig dat alles nog steeds ingedeeld is alsof de geschiedenis er altijd op gericht is geweest dat er uiteindelijk één bepaalde orde zou ontstaan. Maar wat we dagelijks meemaken is juist een richtingloze, doelloze zee van mogelijke normen en waarden. En alleen tot op zekere hoogte kunnen we net doen alsof er een soort heersende structuur is, maar dat wil allicht niet zeggen dat er daarnaast niets anders zou bestaan.
Over dit soort dingen lees ik nooit in een van de periodieken waar ik op geabonneerd ben. Maar in Strooizout Magazine las ik wel over de nieuwste trends in gladheid (en hoe daar soepel mee om te gaan), en Stained Glass Weekly bracht een leesbaar stuk over de overburen van de familie Asperslagh, dus dat is op zich wel interessant allemaal; die bladen heb ik gelukkig niet voor niets. Opgerold kun je er ook altijd nog een vlieg mee doodslaan – ervan uitgaande dat dat beest dat niet erg vindt, uiteraard.

— — —
welkomthuispagina.nl

Eén antwoord op “Westers denken”

Reacties zijn gesloten.