Clicheetjes

Waar ik altijd nogal hooghartig om kan lachen dat zijn de oneliners over het bedrijfsleven – en dan bedoel ik die zinnetjes die dertienjarige meisjes in hun agenda schrijven, waarbij het woord liefde dan vervangen is door termen als leiderschap, teamwork en communicatie. Zo’n alternatieve ‘love quote’ is betrekkelijk eenvoudig zelf te verzinnen. Bijvoorbeeld: “Voor een dialoog moet je zowel allebei dezelfde kant op kijken als naar elkaar.” Op het eerste gezicht lijkt dit diepzinnig, maar het gaat natuurlijk nergens over. Een beetje dienstverlener smult hier evenwel van.
En natuurlijk zijn het goochemerds van dezelfde kluit die aan het eind van elk jaar vaste prik een brief naar hun klanten sturen met de boodschap dat ze hun tarieven helaas weer moeten verhogen. Het omgekeerde zou waar moeten zijn; omdat men steeds bedrevener wordt in wat men doet, zou de arbeid steeds minder moeite moeten kosten en zouden de tarieven daarvoor dus juist omlaag kunnen. Voor mijn zondagsbaantje als houthakker geldt dat laatste in ieder geval wel.
Vroeger hadden bomen niets van mij te vrezen. Beuken, platanen, sequoia’s en consorten trokken zich geen spaan van mij aan. Dat werd anders rond mijn twaalfde, toen ik bijlles kreeg. (Bijlles dus, onderricht in de omgang met een bijl.) Ik bleek een natuurtalent. Na drie weken al mocht ik van het oefenveld af en het bos in. Tegenwoordig kan ik met een bijl zelfs 18 holes slaan en tegelijkertijd mijn teennagels knippen. Voor mij is houthakken topsport; het is zeker niet mijn bedoeling bomen tot last te zijn. Heb ik er eenmaal een omgehakt, dan zet ik die gewoon weer terug. En mijn hondje, een met Franse uiensoep en filterloze sigaretten grootgebrachte chow chow, watert er dan nog even tegen voor de stevigheid. Of bomen pijn kennen en gevoel hebben, wat je de laatste tijd vaker hoort, weet ik niet. Maar ik denk wel dat je bij kruisigingen meer medelijden moet hebben met de mens die aan het hout hangt, dan met het hout zelf.
Voor alle managers en bedrijfskundefielen van Nederland wil ik nog wel even als leerzame noot een soortement van houthakkersmetafoor te berde brengen: “Je moet als leider, gelijk een houthakker, weten wanneer je moet duwen en wanneer je moet trekken – en nog belangrijker is het te weten waar je dan gaat staan!”

— — —
welkomthuispagina.nl

3 antwoorden op “Clicheetjes”

  1. Het kost me te veel moeite om het hele stuk te lezen, maar de drie woorden vond ik echt leuk!

  2. geniaal verhaal! ik heb het voorgelezen voor een groepje mensen. eerst moest ik het door de strot duwen. al vlug gingen de oren van platte stand naar rechtop stand. en nu: zes fans erbij voor mijn brors son. Dank je voor je prachtige verhaal. En voor je verjaardagscadeau voor mij net Kersttoneelstuk! en literair tijdschrift met jouw gedicht.🌷🌷🙋🏼

Reacties zijn gesloten.