Verzen

Als een dichter het heeft over een vers, dan bedoelt hij een regel. Verzen zijn regels dus. Regels zijn ook regels, maar bij het aan elkaar gelijkstellen van twee vormen van een rijk rijm is dat onoverkomelijk. Hetzelfde zien we in de volgende voorbeelden: bakstenen zijn bakstenen, draaideuren zijn draaideuren, schoenveters zijn schoenveters, en appels en peren zijn appels en peren. En er bestaan nog wel een paar meer woorden die in deze constructie passen. Luisvliegen zijn luisvliegen, bijvoorbeeld; mijn hondje, een tot de stam der chordadieren en de klasse der zoogdieren behorende canaänhond, kan erover meepraten (bij een nette prijsafspraak uiteraard).
Nou houden dichters zich nauw aan de filosofie in bredere zin, en ze beseffen maar al te goed dat alle regels de facto regels zijn. Voor mensen die de regel ‘regels zijn regels’ in niet-poëtische, bureaucratische zin gebruiken, zijn juist niet alle regels regels. Voor hen zijn alleen de regels uit de eigen cultuur regels, en zijn regels uit veel andere gebieden van de wereld niet meer dan gevaarlijke ideeën die stuk voor stuk vernietigd moeten worden. De regel die ze daar zonder meer bij hanteren is dat dat niets met westerse arrogantie te maken heeft.
Het bijzondere aan luisvliegen is dat de meeste vleugelloos zijn. Toch zijn het vliegen en behoren ze tot de orde der tweevleugeligen. Maar ja, vliegen vliegen, en daarom heten ze ook vliegen, toch? Je zou denken dat er welbeschouwd een regel moet bestaan dat alle tweevleugeligen gewoon twee vleugels hebben. Want als tweevleugeligen niet tweevleugelig hoeven zijn, en als sommige exemplaren daarvan zelfs in Nederland voorkomen, dan komt de gedachtewereld van veel van onze door de gedragswetenschappen aangetaste muggenzifters mooi op losse schroeven te staan. Stel je voor dat je je bij elke regel moet afvragen of het eigenlijk wel een regel is! Wat moet je dan wel niet allemaal regelen?
Voor luisvliegen is dit overigens geen probleem; die hebben iets in hun DNA dat mensen niet hebben. Er was een tijd dat ik dergelijke dingen bijhield; ik knipte niet alleen een en ander uit de krant, maar registreerde ook precies wanneer ik dat deed, in ongeveer nul tot twee holle frasen.

— — —
welkomthuispagina.nl

Eén antwoord op “Verzen”

  1. Ja verdorie, mijn reactie verdween. Ander keertje. Nu: prachtig! Je tante Go.

Reacties zijn gesloten.