Dit landschap heeft zijn pieken en zijn dalen
Rivier hier golvend, zalvend langs de dijken
Met groen, nog meer groen om in te verdwalen
Het kerkje laat zijn haantjes gloed bekijken
De bodem ligt er vol afvoerkanalen
Wat lelijk is mag uit het zicht best prijken
Door darmen golft het; ook door liefdes falen
Dat onrecht steekt de God en zijn gelijken
Maar noem geen deeltjes golven die zo rieken
Laat falsificeerbaar, die zwarte zwanen
Ook golvend zijn mijn dalen en mijn pieken
Bij haar en haar en haar ligt het vergane
Nu, oude liefdes zijn doorgaans tragieken
Met hen niet zijn getrouwd kost mij geen tranen
Niets meer aan doen want niets aan verloren!