Kelvin was een Chinees (凯尔文是中国)

“Het is koud hier Wubbe.”
“Dat valt wel mee Bernd, het is twintig graden Wong.”
“Twintig graden Wong?”
“Wong ja, het Chinese equivalent van Celcius. Of wil je het in Lui’s? Dan is het 68 graden.”
“Liu’s?”
“Ja Lui’s ja. Dat is wat vroeger nog Fahrenheit heette, maar wie gebruikt die termen nog tegenwoordig?”
“Wubbe, ik snap er geen reet van. Sinds wanneer heet Celcius Wong en Fahrenheit Li?”
“Liu! Niet Li. Li is wat we vroeger Ångström noemden.”
“Ik ben los.”
“Kom op Bernd, we weten allemaal dat Chinezen verdraaid goed zijn in het kopieren van alles wat los en vast zit. Ze begonnen met merkkleding maar al snel volgden andere zaken. De laatste tijd zijn ze ook begonnen met natuurkundige eenheden. Echter, ze bleken er zo goed in te zijn dat ze er hun eigen namen aan hebben gegeven.”
“Je bedoelt dat joule, pascal, newton…”
“…tegenwoordig Lin, Zhang, Chen zijn, ja.”
“Volt?”
“Wáng”
“Coulomb?”
“Huang”
“Dat is toch plagiaat? Chinezen kunnen toch niet zomaar de ontdekkingen van al die grote natuurkundigen overnemen? Ik vind het schandalig.”
“Schandalig? Je hebt misschien gelijk, maar mijn portemonnee vindt dat niet. Neem dit peertje; 40 Tung voor nog geen vijftig cent. Een lamp van 40 Watt had me minstens het vierdubbele gekost.”
“Maar toch.”
“What’s in a name? that which we call a rose by any other name would smell as sweet, zei de grote Wang al.”
“Dat was Shakespeare!”
“Als je er twintig euro extra voor over hebt wel ja.”