Guy Willems moest de hele dag met zijn vingertje zwaaien. Hij kon er ook niks aan doen dat hij homo was. Na zijn geboorte werd hij in de verkeerde bak gelegd.
Guy zelf vond het ook niet leuk dat hij homo was. Altijd maar zo’n lul in je mond of van hetzelfde in je anus. Nee, bah vond Guy het. Maar ja, je bent homo of je bent het niet.
Op een donderdag in april gebeurde er niks. Behalve dan dat Guy een nieuwe pleister om zijn duim moest doen. De oude liet namelijk los. Guy besloot een pakje sigaretten te gaan kopen en op de bank te gaan zitten.
“Ik moet mijn ouders vertellen dat ik homo ben,” dacht Guy, zijn hoofd in zijn handen hangende. “Mijn vader weet uiteraard dat ik wel eens pijp, maar mijn moeder nog niet.”
Maar liever homo zijn dan blind simultaan dammen, zei Guy altijd. We willen toch niet elke dag een pleister verwisselen?
Nee, Guy was gewoon een toffe viervoeter, die overigens op twee voeten liep.
Soms – twee of drie keer per dag – moest Guy schijten. En weet je wat? Hij waste zijn handen dan niet, de smeerlap! Zo zijn de homo’s nu eenmaal…
beter dan groente!