Chairman of the bored (deel 12)

“Er is maar weinig gebeurd de laatste tijd,” zei Jan Jaap, “de spreekwoordelijke schwung is er wel een beetje uit.”
“Ik vind het ook wel best zo, ” zei Mullah, “zo’n tropisch eilandparadijs waar we zitten is niet de meest vervelende plek om het een dikke twee maanden onbeschreven uit houden.”
“Mee eens,” zei Pelle, “elke dag lekker weer, parelwitte stranden, honderden lekkere wijven om te neuken, drank, drugs en fruit in overvloed en een hangmat van reetleer om in te chillen. Dit is toch het paradijs?”
Rick kwam al proestend zijn niesbui te boven en repliceerde “Dou dat reetdleer dvalt wel mee…”
“Snuit je huls eens godverdomme,” zei Jan Jaap, “je lijkt wel een snotterende kutkleuter.”
“Geil!” zei Mullah met een bepaald soort fanatisme in zijn ogen dat alleen hij kon hebben. Rick had ondertussen de snotterige substantie uit zijn huls gesnoten en vervolgde zijn verhaal. “Wat ik wil zeggen is dat afgezien van dat reetleer ik het hier ook prima vertoeven vind.”
“Dus,” zei Jan Jaap geïrriteerd terwijl hij zich van Rick wegdraaide.
De oplopende spanningen tussen Jan Jaap en Rick waren de andere twee niet onopgemerkt gebleven. Sterker nog, al sinds de dag dat ze op het tropisch eilandparadijs aankwamen boterde het niet lekker tussen die twee. En dat werd alleen maar erger. Tot een fikse escalatie had het echter nog niet geleid, wat de jongens jammer vonden. Rick leek met zijn reetleerallergie wel een watje maar hij zou toch maar eens verrassend uit de hoek kunnen komen. Een kogel is een kogel. Maar, zoals gezegd, tot een uitbarsting was het nog niet gekomen. En Pelle en Mullah waren het zat. Die twee zaten maar een beetje te bitchen en drukten daarmee voor iedereen de sfeer. De hufters.

Jan Jaap zag niet dat Rick’s boze priemende blik op hem ineens veranderde in verbazing toen Mullah Jan Jaap van achteren beetgreep om vervolgens met zijn harde lul keihard zijn perzikhuid te penetreren. Het duurde niet lang voordat er geen sprake meer was van Jan Jaap maar wel van een papje, bestaande uit een mengsel van sperma en perzikmoes.
“Wie wil er een hapje?” vroeg Mullah.
“Gadverdamme Mullah, perzik?” zei Rick.
“Gadverdamme Mullah, sperma?” zei Pelle.
“Oké, toegegeven, perzik is niet de lekkerste vrucht die er is maar sperma daarentegen is helemaal zo slecht nog niet,” zei Mullah. “Ik las laatst in een of ander blogje dat het voor tien procent uit hoogwaardige voedingsstoffen bestaat zoals proteïnes, fructose, koolhydraten en mineralen. Maar vooral zink. Het bevat onder andere calcium, keratine, magnesium, fosfor, vitamine B12 en C, fructose en zink dus. Sperma is voedzaam en licht verteerbaar. 95% van de proteïnen in sperma zijn de makkelijkst verteerbare in de hele natuur. Het doorslikken van sperma kan dus helemaal geen kwaad. Sperma bevat doorgaans slechts 15 calorieën per ejaculatie, maar gezien mijn bovenmatige zaadproductie denk ik dat mijn lading een hogere voedingswaarde bevat.”
“Als je het zo stelt,” zei Rick, “ik heb best trek.” Pelle en Mullah waren ondertussen al in het papje gedoken.
“Er zit een sliert in je baard,” zei Pelle tegen Mullah.
(wordt vervolgd)