Van zijn geschiedenisleraar op school had Keilbout geleerd dat het altijd de daders zijn die het verleden willen vergeten, nooit de slachtoffers.
(Keilbout heette Keilbout omdat hij bij zijn geboorte precies leek op een schroef en zijn vader zo atechnisch was dat hij nog geen schroef van een keilbout kon onderscheiden.)
Jaren later krabde Keilbout zich achter zijn oren. Nou ja, oren, het waren nog een stel lobjes. Meer niet. Na een sunwalk of zeven waren Keilbout zijn voeten min of meer een soort verdikking van zijn enkels geworden en waren zijn oren hooguit flapjes of zo te noemen.
Krabben kon je het ook niet echt noemen eigenlijk. Normale mensen verstaan onder krabben iets doen waarbij je je vingers of zelfs nagels gebruikt. (Jutters op Terschelling verstaan weer iets anders onder krabben, maar daar viert de inteelt hoogtij en dat is ook de reden waarom ze de Van Lanschot bank opgericht hebben, maar dit geheel terzijde.)
“Ik moest toch maar eens bij mijn ouwe geschiedenisleraar langsgaan om verhaal te halen,” dacht Keilbout, want praten kon hij niet meer. “Ik voel me redelijk een slachtoffer en het verleden is niet bepaald een vriend van mij.”
“Volgens mij is er wel meer niet waar van wat ik vroeger geleerd heb. Volgens mij kun je AIDS ook gewoon kopen en hoef je helemaal niet allerlei ingewikkelde toeren uit te halen om het te krijgen.”
Verveeld kroop Keilbout naar de keuken en keek in de pan wat zijn moeder aan het bereiden was.
“Bah, weer mussolini in tomatensaus!” probeerde hij door zijn gedegenereerde stembanden te persen. “Het wordt tijd dat ik eens laat zien wie hier de baas is!”
En Keilbout pakte zijn zaklamp en scheen op een man die op een fraaie reetlederen bureaustoel zat.
PS: Keilbout was overigens dankzij zijn handicap wel blij dat niemand hem meer uitlachte omdat hij twee verschillende sokken aanhad. Vroeger had hij namelijk nogal vaak twee verschillende sokken aan. Een linker- en een rechtersok.
—
Verbeterd en aangepast: Kunt u dit bevestigen?
(http://www.hippekut.com/2016/01/29/kunt-u-dit-bevestigen/)