Tales of the crisis

Het is eng, maar waar. Ik was gisteren de zolder op aan het ruimen. Op zich niks mis mee. Zolders zijn er om opgeruimd te worden. Ik kende een zwerver in Utrecht die speciaal was gaan zwerven omdat hij dan tenminste geen zolder meer op hoefde te ruimen.

Enfin, ik was gisteren dus de zolder op aan het ruimen en natuurlijk kwam ik allerlei dingen tegen. Blijkbaar had ik vroeger een abonnement op een krant en blijkbaar hield ik vroeger van porno. Maar dat is nog niet alles. Blijkbaar legde ik vroeger ook dingen ‘in spraak’ vast. Ik vond namelijk een soortement van dicteerapparaatje.

Ik luisterde het ding af.

“Zes juni 1996…het wordt koud in de kamer…ik zie…ik zie…ik zie ijs op de sloten…ik zie Hawai t-shirts…het is 2008 zie ik…ik zie bankiers die gaan schaatsen…maar wacht…ze hebben geen mutsen op of wanten aan…pas op!…en dan gaan ze ineens allemaal onderuit…ik zie een I en een G…een I en een G…I en G…I en G…wat zou dat betekenen?…vast een code!…als je bij de I een letter vooruitgaat in het alfabet krijg je de J en als je bij de G een paar letters teruggaat in het alfabet krijg je de C…J en C dus…Jezus Christus!…hela, hola, er komt iemand aanrennen…het is een jongetje…hij zegt dat hij Wouter Bos heet…maar heel veel mensen om hem heen zeggen dat je hem niet moet geloven…en ik zie dat het winnende woord bij Lingo ‘twaalf’ is…”

Tering, wat waren die paddo’s in die tijd heftig, dacht ik toen.

Maar na enig research bleek dat het winnende woord bij Lingo ergens in 2008 inderdaad ‘twaalf’ was.

Creepy.

Achteraf vond ik het eigenlijk ook wel verdacht dat mijn dochter altijd naar chloor stonk als ze naar zwemles was geweest.