Chairman of the bored (deel 7)

“Iets meer respect, graag, Mullah!” zei Pelle. “Mijn moeder heette Tyfushoer.”
“Echt waar?” schrok Mullah. “Tyfushoer? Wat een rare naam?”
“Nou ja,” verklaarde Pelle. “Ze heette eigenlijk Stefanie, maar iedereen kortte het af tot Tyfushoer.”
“Grappig is dat,” lachte Mullah. “Mijn moeder heette Aïsha, maar iedereen in het dorp noemde haar Zaadslet.”
“Dat is toch wat!” bulderde Pelle verrukt. “Onze culturen hebben meer gemeen dan de meeste mensen denken. Geef me een hand.”
Opeens zagen Mullah en Pelle Rick met een touw om zijn nek (nou ja, nek) op een boomtak staan.
“Rick, wat ben je aan het doen?” riepen de twee vrienden geschrokken naar Rick.
“Ik wil dat jullie ophouden met dat amicale gedoe,” zei Rick. “Ik kan daar niet tegen. Daar krijg ik zelfmoordneigingen van. En voor mij zijn de opties dan beperkt. Ik bedoel: ik kan moeilijk een kogel door mijn kop jagen…”
“Mullah lost dit wel op,” fluisterde Mullah tegen Pelle.
“Rick, jij loodpijper, kom toch naar beneden,” schreeuwde Mullah naar Rick. “Mullah heeft adresjes van exotische hoeren hier in de buurt. Vertel maar eens tegen Mullah wat jij altijd nog een keer wil! Vertel maar tegen Pelle!”
Rick deed zijn strop af.
“Eh,” zei Rick, met een soort glimlach. “Ik wil zo graag nog eens in mijn leven een werpsterretje neuken…”
“Zie je nou wel,” lachte Mullah. “Zo ken ik je weer. Kom we gaan.”
Rick klom naar beneden.
Pelle (tegen Mulla): “Eh, wat is hier nou net gebeurd?”
“Tja,” zei Mullah tegen Pelle. “Wij krijgen tijdens onze training ook omgangsleer. Je hebt er die reageren als een taxichauffeur en je hebt er die niet reageren als een taxichauffeur. Dat is het uitgangspunt. Maar je hoeft maar één soort reactie te leren dus.”
“Dank je wel voor het nog onduidelijker maken,” zei Pelle. “Maar moesten we niet onderhand naar de kompassenboer?”
“Ach,” zei Mullah. “Voor sperma omzetten in vernedering is altijd tijd. Niet zo gespannen, man.”
Rick stond inmiddels weer bij Mullah en Pelle.
“Nou, ik ben er klaar voor!” glunderde hij.
“Nee, da’s niet goed,” zei Mullah, wijzend met zijn vingertje. “Je moet er NA klaar zijn, niet er VOOR!”
Rick en Mullah moesten overdreven lachen.
“Wacht even,” opperde Pelle. “Als jullie nou jullie pik ergens af aan gaan vegen, dan kan ik natuurlijk wel een kompas of twee gaan halen. Ik hoef namelijk niet zo nodig te neuken. Ik word er eigenlijk altijd een beetje bang van als ik mijn lul niet meer kan zien.”
“Nee, Pelle,” riepen Mullah en Rick in koor. “Samen uit, samen thuis!”
“Nou ja,” antwoordde Pelle verveeld. “Behalve dat ik hier een hockeycompetitie voor achterlijken een heel jaar lang mee verward en ontwricht heb, slaat deze uitspraak in onze situatie totaal nergens op.”

(wordt vervolgd)