Een gedicht over drie keer niks (en het gaat bovendien helemaal nergens over)

niks_winter_banner
Een stijve lul hoeft niet de reden te zijn tot pijpen.
Een betaalde vrouw neemt het anders over.
Zo blijft de wereld in balans en heeft niemand er last van.
Als de wereld op zijn kop staat zal het nog hetzelfde zijn.
Het nummer dat men aan dit optreden gaf was 723.
Velen waren gewoon gelokt met gevulde koeken, dus echt eerlijk was het niet.
Met vlagen van denken aan je moeder en spugen in de wasbak.
Alleen argwaan bracht mij tot de mij gevraagde taken.
Het sneue was nog niet eens gepoetst of het was al daar.
Het schavot is net gebouwd en staat in de zon en is tof.
En na ampel beraad en onderzoek kwam ik erachter dat de meeste juristen denken dat Turkije en Marokko buurlanden zijn.
Daar moeten ze stempels van maken, dacht ik.
Want daar moet je het mee doen.
Wendy en Cindy kwamen om de hoek.
Ze lieten hun borsten zien.
Daarmee aantonende dat ze enorm graag op tv wilden.
De tieten van Cindy waren geen pre.
De melkvogels van Wendy waren daarentegen daar en daar te behappen.
Ze lieten allebei met hun tongen en hun wangen en mijn lul zien dat ze heel graag actrices wilden worden.
Maar ik had daar natuurlijk geen zeggenschap over.
En ik vertelde dat later.