Dialoog 4: Marcel van den Boogaert en Eugène van de Polle

Marcel: Hé, Eugenneke! Voile gek! Hoe ist mejju?

Eugène: Ja, goe hè jong. En mejju? Alles fain, ok met waifke?

Marcel: Jawel! Alles goe mejons baide. Wilt ge nen pintje?

Eugène: Nou, da gaat er wel in dagkzo! Zulle we gelaik nen biljartje leggen, of wa?

Marcel: Das nen goei plenneke, vrind.

Eugène: Hedde gij Mariska laatst nog es gezien?

Marcel: Mariska? Dienene van den bloemist?

Eugène: Nee, joh voile gek. Da zusterke van Ricardo. Ge wit wel, dienene van den dansmariekes van ’t fanfarekorps.

Marcel: Ow! Den dieje! Ja, das nenne lekkere of wa? Ik het er gister nog gezien bai den kapper op de Kerkstraat. Die het er twee faine bloemkolen op menneke! Goh, daar zouk ‘em toch welles nen keertje in willen hangen.

Eugène: Nou, zeker jong! Maar beter dat ge ’t laat want Ricardo pikt da nie oor.

Marcel: Fuck den Ricardo me zijn lelleke smoel! Voile hippie, mej zijn lang haar. Getver!

Eugène: Hijs anders wel tweu koppe groter as gij mejuw groot bakkes. Dus beter houdt ge uw gemak.

Marcel: Ow ja, is da zo? Nou laat em maar es op den zaterdagavond naar den Highway komen. Dan zulle we nog wel eens zien wie der hier nen groot bakkes het. Ik maak verdomme gehakt van da misbaksel.

Eugène: Ge komt den Highway toch nie meer binnen jong?

Marcel: Kamme nie schele. Ik gaat er toch gewoon heen. Ik slaat em zo al zenne tanden uit zen smoel.

Eugène: Ge doet maar nen end, ik hou me gedeisd. Ik ga liever rustig een pintje pakken in ’t café. Trouwes, den Mariska gaat ook veul liever naar den Kramme Kar as naar den Highway.

Marcel: Hoe wit ge da?

Eugène: Omdat in den Highway alleen maar van die rauwdouwers komen as gij. Die wil zij nie. Zij houdt van kerels me verstand.

Marcel: Wilde gij soms zegge dak dom ben?!

Eugène: Nou ge zait geen licht anders vrind.

Marcel: Godverredomme joh voile gek! Moe ge efkes hier kome! Voile klootzak!

Eugène: Da bedoelknou! Simpele.

Marcel: Wa zegt ge?! Hier, hoerezoon!

(Marcel slaat Eugène voor zenne baidehante bakkes)