“Uw bril, mein Führer”

Waarom staat Nederland er zo slecht voor in de internationale politiek? Waarom ziet onze leider Balkenende er uit als een 12 zloty Poolse pijphoer naast andere leiders? Daar zijn natuurlijk legio antwoorden op te bedenken, maar ik denk dat ik achter de ware toedracht ben. Voor het antwoord op de vraag wil ik je graag meenemen naar een periode die ongeveer op de helft van de Middeleeuwen moet liggen. Zeg maar zo circa 1200 AD. Rond die periode werd namelijk de bril geïntroduceerd in Europa. Niet dat vanaf dat moment de bril een algemeen gebruiksgoed was voor elke bij-/ver-/slechtziende, maar de bril deed in ieder geval zijn intrede. Vanaf dat moment zijn er brildragers geweest en deze zullen zich in eerste instantie vooral in de geleerde en/of hogere klasse van de samenleving hebben bevonden. Een bril bestaat immers uit geslepen glas (de lens of lenzen) en dat moet een prijzige aangelegenheid zijn geweest. In de 18e eeuw werd de moderne bril geïntroduceerd, modern als in: twee glazen met poten.  Tot zover even een korte geschiedenis van de bril. Nu weer even terug naar waar dit verhaal mee begon: de leider. Als we in de geschiedenis kijken welke leiders er zijn geweest die iets van waarde hebben bijgedragen zullen wij constateren dat er onder hen geen zijn die brildragend waren en daar en publique voor uit kwamen. Waarmee ik wil zeggen dat zij zich niet lieten portretteren met bril of bij belangrijke gebeurtenissen hun bril droegen als onderdeel van hun image, iets wat onze huidige premier steevast wél doet.

Laten we ons even beperken tot de afgelopen twee eeuwen. Alle historische figuren van voor 1800 die zich lieten portretteren met een bril (George Washington, Benjamin Franklin en enkele anderen) deden dat in een privésfeer. Het betrof hier dus geen statieportretten, ze deden het alleen om geleerd te lijken. Maar goed, welke leiders hadden er een bril? De Japanse keizer Hirohito droeg altijd een bril. Hij was succesvol in zijn veroveringen in Azië, maar werd in de internationale politiek gezien als de slaaf van Adolf Hitler. Adolf Hitler droeg niet standaard een bril en werd wél serieus genomen. Stalin droeg ook nooit een bril (alleen een leesbril) en werd ook als wereldleider gezien. Zowiezo droeg geen van de Grote Drie die na de Tweede Wereldoorlog de nieuwe wereldorde moest inrichten een bril. George W. Bush dan? Of zijn vader? Beide gevreesde wereldleiders, maar ook zij droegen geen bril. Khadaffi? Die draagt wel een bril, maar is dan weer geen echte leider. Saddam Hoessein werd nooit geportretteerd met bril.  Kim Yung Il, wel geportretteerd met bril, maar weer een kneus. Vorsten (als in: échte vorsten, geen Pieter van Vollenhovens) worden nooit geportretteerd met bril, behalve de koning van Thailand, maar dat is een Aziaat en die tellen eigenlijk niet mee in de wereldpolitiek. Behalve dan misschien de Chinezen ,maar die dragen ook niet zoveel brillen meer als we van ze gewend zijn. Sla maar een willekeurige Kuifje open (bij voorkeur Kuifje en de blauwe lotus) en je zal zien dat bijna alle Chinezen een bril droegen. Ghandi droeg een bril maar was dan weer geen staatshoofd. Robert Mugabe draagt een bril, maar is dan weer een dictator en wordt, evenals Khadaffi en Kim Yung Il niet serieus genomen. Waren er misschien Europese leiders met een bril de afgelopen eeuwen? Het antwoord luidt: neen. En als er al waren die een bril hadden dan droegen ze die niet als onderdeel van hun imago. John Major (Engelse premier van 1990 tot 1997) droeg een bril maar was een slappe zak. Margaret Thatcher daarentegen werd de “Iron Lady” genoemd en droeg geen bril. Sterker nog, vanaf de achtiende eeuw tot nu zijn er slechts twee Engelse premiers geweest die een bril droegen. Dit geldt ook voor Amerikaanse presidenten. Het aantal brildragers onder hen (de teller staat nu op 44) valt op één hand te tellen. De enige Duitse Bondskanselier ooit  die een bril droeg was Helmut Kohl en daarmee hebben we eigenlijk meteen een unicum te pakken. Kohl was een vent die serieus werd genomen én brildragend was. Wellicht dat zonder de val van de Berlijnse Muur Kohl niks voorstelde, maar het is nou eenmaal niet anders. Voor de rest dragen echte wereldleiders geen bril. Nooit, never. Het is dus niet verbazingwekkend dat onze premier niet serieus genomen wordt en dat het ook erg moeilijk is om dat wel te doen. De twee belangrijkste Franse staatshoofden van de 20e eeuw droegen ook geen bril (Mitterand en De Gaulle). Kemal Ata Turk droeg ook geen bril. Mussolini,géén bril. Franco, niet brildragend. De enige brildragende ‘leiders’ zijn figuren die aan het hoofd staan van bananenrepubliekjes, dictaturen (en dan betreft het vaak een zonnebril), vage Balkanlanden en nietszeggende staatjes zoals België (DeHaene).

Echt, bijna alle leiders van enige betekenis dragen geen bril.

Conclusie: leiders van landen die er toe doen in de wereld dragen geen bril. Zij die dat wel doen zullen nooit serieus genomen worden en schoothondjes blijven. Om ons, Nederland, weer op de wereldpolitieke kaart te krijgen moeten we de volgende keer een premier hebben zonder bril. Anders wordt het weer niks…