Googlehoer

Googlehoer. Al bedoel je er iets onaardigs mee, het klinkt niet onaardig. Harry Mens schijnt Raoul Heertje een googlehoer genoemd te hebben. Wat bedoelde Harry daarmee? Nou vrij vertaald een persoon die denkt research te plegen of onderzoek te doen door één of twee zoekopdrachten in google te knallen en dan de bovenste drie resultaten aan te klikken en de content van de achterliggende website even vluchtig te scannen. Tja, Harry. Zo zijn mensen tegenwoordig. Bij googlen valt gewoon zoeken in het niet; de statistieken zijn het bewijs. En Harry, vertel eens. Wat had Heertje anders moeten doen? Voltallige redactieteams de lokale bibliotheken in moeten sturen om ze daar urenlang in oude stoffige media te laten snuffelen om minder informatie te vergaren dan een vmbo-muts met google in 0,11 seconden over jou kan vergaren? Natuurlijk kom je dan, zoals sommige andere mensen die net als jij stokoud zijn, met het argument dat google niet objectief is. Dat ze betalende klanten bovenaan zetten, dat populaire links bovenaan komen en dat je een beperkt deel van de werkelijkheid te zien krijgt. Seri-fucking-eus? Echt waar? Natuurlijk is dat zo! Wat had je dan gedacht? Maar boeken dan? Ieder boek is op zijn manier toch ook maar beperkt? Het gaat er bij gedegen research om om meerdere bronnen te raadplegen. Waarom zou dat niet met google kunnen? Omdat je in minder dan een fucking seconde vijf miljoen websites krijgt om uit te kiezen? Omdat het sneller gaat? Omdat je achterlijk veel informatie over je kunnen vinden? Of is het omdat sommige mensen niet met hun tijd zijn meegegaan? Dan ga je niet met je tijd mee, doe je dat oude-media ouwe!

3 antwoorden op “Googlehoer”

  1. Ik dacht trouwens dat Google gratis was…
    Is het dan niet een beetje stom om voor Google te betalen? (Kwa de samenstelling met ‘hoer’.)

  2. Ik begrijp de verwarring. Uit luiheid laat ik vaak de diakrieten achterwege. Het moet natuurlijk hoër zijn.

Reacties zijn gesloten.