Mr. Boele Staal (van de Nederlandse Vereniging van Banken) zei onlangs in een interview: “Niet alle bankiers zijn boeven!” Het kan niet anders dan dat deze jurist hier bedoelt dat er absoluut bankiers zijn die boeven zijn, anders had hij wel gezegd: “Bankiers zijn geen boeven.”
Ik wil nog wel een stap verder gaan dan onze Boele. Volgens mij zijn namelijk niet alle dienstverleners boeven. En zelfs: niet alle boeven zijn dienstverleners.
Wat je op z’n minst van een dienstverlener moet verwachten is gedegen advies en expertise. Het enige wat een dienstverlener feitelijk hoeft te doen is zijn abstracte product goed verwoorden. Als een leek daar al niet van onder de indruk is, hoeven er geen verdere criteria te worden opgesteld.
Maar de schriftelijke communicatie van de gemiddelde bedrijfsarts, bijvoorbeeld, is zo ontzettend slecht dat als je het leest je je gewoonweg moet afvragen hoe iemand die zijn eigen moedertaal niet kan beheersen het wel in zijn hoofd haalt om te oordelen over andermans fysieke en psychische gesteldheid. Schrijven leer je op de lagere school. Als je als dienstverlener niet aan je klant kunt laten zien dat je dat niveau overstijgt moet je je afvragen of je jezelf nog wel serieus kan nemen. En dan zou je wel kunnen zeggen dat dat er feitelijk niks mee te maken heeft, maar ik vertrouw geen arts die een woordenboek nodig heeft om mijn diagnose op te schrijven.
Dat dienstverleners zelf enorm twijfelen aan hun eigen kunnen illustreren ze ieder jaar weer met een brief waarin ze verwoorden dat ze door allerlei maatschappelijke en economische oorzaken weer genoodzaakt zijn hun (uur)tarieven te verhogen.
Dienstverleners zouden wat respect kunnen kweken door eens in een brief te schrijven: door onze constant groeiende expertise, waardoor ons werk ons elk jaar weer makkelijker afgaat, kunnen wij ook volgend jaar weer onze (uur)tarieven verlagen…