De dag dat de oud-burgemeester van Heidelberg met zijn buurman en daar de zwager van zijn vliering aan het repareren was, was het unieke, handgeschreven exemplaar van Nietzsches ‘Menschliches, al zu Menschliches’ – waarvan er slechts vier in de wereld waren – in Bredevoort al lang uitverkocht.
Kevin de foetus was op dat moment in Son om een seminar over hoe je een vakbond opricht bij te wonen en en passant de tweelingzus van een gerenommeerd vakbondsleider uit te wonen. Het was pittige kost. Je kunt entiteiten alleen maar organiseren als je hen dom en/of bang houdt. Als je daarbij ook nog eens de boodschap moet brengen dat het niet nodig is om dom en/of bang te zijn, moet je van goede huize komen.
Aanwezige medefoetus Rosemarie – wiens moeder overigens ook Rosemarie heette – was geboren (nou ja, ‘geboren’) in Goedehuize en dus zag Kevin in dezen een prima partner in haar. Drie uur later waren alle foeti van de wereld verenigd en rolden ze hun eigen sigaren.
Nu werd het gloeiendhard tijd voor Kevin om een kogelvrij vest te kopen. Voor stinkend rijke foeti is het namelijk behoorlijk ongepast om vesten met kogels te dragen, dat weet een kind!
beter dan groente!